Η ανέγερση του μνημειώδους Μεγάρου της ΕΣΤΙΑΣ Νέας Σμύρνης, τα Μουσεία η Πινακοθήκη, οι Συλλογές, η Βιβλιοθήκη, οι Σχολές αλλά και η ολοκλήρωση της Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων «Οίκος Γαλήνης» σε ένα μεγάλο βαθμό οφείλονται σε σημαντικές δωρεές Μικρασιατών ιδιωτών, όπως του ομογενή, φιλάνθρωπου και ευεργέτη Αριστοτέλη Ωνάση, καθώς και πλειάδας Ιδιωτικών και Δημοσίων νομικών προσώπων.
Η ΕΣΤΙΑ Νέας Σμύρνης έχει στο παρελθόν τιμήσει με βραβεία μεγάλους χορηγούς της. Ενώ όλα τα ονόματα των ευεργετών της χαράσσονται με χρυσά γράμματα, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, σε ειδικές μαρμάρινες στήλες που βρίσκονται στην είσοδο του Μεγάρου της ΕΣΤΙΑΣ.
Η ΕΣΤΙΑ, επίσης, εκδίδει επιστημονικά βιβλία και δίνει υποτροφίες σε φοιτητές Ανώτατης Εκπαίδευσης, μέσα από τα κληροδοτήματα της Μαρίας Καρατζοπούλου, του Μιχαήλ Χάτσου και της συζύγου του Άννας Χάτσου, της Ελένης χήρας Γεωργίου Τσακίρογλου, της Ιωάννας Σπιτιέρη, του Ισίδωρου Γούναρη και της Ελένης Καρατζά.
Σήμερα, στο πλαίσιο της παρούσας δυσχερούς οικονομικής κατάστασης, το έργο της ΕΣΤΙΑΣ στηρίζεται αποκλειστικά στην αποτελεσματική οικονομική διαχείριση της ακίνητης περιουσίας που έχει περιέλθει στο Σωματείο, αλλά ιδιαιτέρως σε μεγάλες ή μικρές χορηγίες Ιδιωτικών και Δημοσίων νομικών προσώπων. Εκτός αυτών η ΕΣΤΙΑ δεν λαμβάνει καμία κρατική επιχορήγηση, περιορίζοντας σημαντικά τον ορίζοντα του έργου της.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο κάθε προσφορά, ακόμη και η πιο μικρή, είναι ζωτικής σημασίας για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών της ΕΣΤΙΑΣ, αλλά κυρίως για την εξακολούθηση του έργου της στο μέλλον. Για τη διάσωση και τη μεταλαμπάδευση του πνευματικού, ιστορικού και λαογραφικού πλούτου του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Θράκης όπως και του εν γένει ελληνορθόδοξου Ιωνικού ήθους. Γιατί όπως έλεγε ο Σμυρνιός ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης: «Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον». Και αυτό το κομμάτι της ιστορίας μας όχι μόνο δεν θέλουμε, αλλά δεν πρέπει και να σβήσουμε.»
“Κάθε προσφορά, ακόμη και η πιο μικρή, είναι ζωτικής σημασίας για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών της ΕΣΤΙΑΣ, αλλά κυρίως για την εξακολούθηση του έργου της στο μέλλον. Για τη διάσωση και τη μεταλαμπάδευση του πνευματικού, ιστορικού και λαογραφικού πλούτου του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Θράκης”